အႀကိတ္အနယ္ယွဥ္ၿပိဳင္ရတဲ႕ တာေ၀းအေျပးၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုမွာပါ။ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေတြကေတာ႕ အေယာက္ ၂၀-၃၀ ေလာက္ရွိတယ္။ အားလံုးကေတာ႕ သက္ဆိုင္ရာအုပ္စုပြဲေတြကေန ေရြးခ်ယ္ျခင္းခံထားတဲ႕ လက္ေရြးစင္ေတြပါ။
ေနာက္ဆံုးဆုရမယ္႕လူက ၃-ေယာက္ထဲဆိုေတာ႕ ၿပိဳင္ပြဲက ေတာ္ေတာ္ေလးကို အႀကိတ္အနယ္ပါပဲ။
အဲဒီမွာ လက္ေ႐ြးစင္တစ္ေယာက္က ေျခတစ္လွမ္းစာေလာက္ေလး ေနာက္က်သြားလို႕ နံပါတ္-၄ ေနရာကိုပဲ ရသြားတယ္။
ဒါေပမယ္႕ သူခံရတဲ႕ ေ၀ဖန္မႈေတြကေတာ႕ သူ႕ထက္ညံ႕တဲ႕ လက္ေ႐ြးစင္ေတြထက္ ပိုေတာင္ဆိုး၀ါး ပါတယ္။
‘‘တကယ္႕ကို အလဟသတ္ပဲ။ ဒီလိုေျပးပံုနဲ႕မ်ားကြာ၊ ေနာက္က ျပန္ေရရင္ ၁-ရတဲ႕သူနဲ႕ ဘာမ်ားထူးလို႕တုန္း။’’ ဒါကေတာ႕ လူအမ်ားရဲ႕ အျမင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလက္ေ႐ြးစင္ကေတာ႕ ဘာမွမျဖစ္သလိုနဲ႕ ေျပာပါတယ္။ ‘‘ဆုမရေပမယ္႕ ဘာအဆင္႕မွမခ်ိတ္တဲ႕ လက္ေ႐ြးစင္အားလံုးထဲမွာေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္က နံပါတ္-၁ ပဲဗ်။’’
လူေတြရဲ႕တာ၀န္ကင္းမဲ႕တဲ႕ ေလွာင္ေျပာင္သံေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ေစာဒက မတက္လိုပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ တစ္ဖက္သားကို အထင္အျမင္ေသးတတ္တဲ႕ လူေတြရဲ႕ တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း အျမင္ေတြဟာ ခြန္းတုံ႕ျပန္ဖို႕ မတန္လို႕ပါ။ ဒါေပမယ္႕ ေအးေအးေဆးေဆး ရယ္ေမာေျပာဆိုေနတဲ႕ ဒီလက္ေ႐ြးစင္ကိုေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေလးစားမိပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ ဟာသေႏွာတဲ႕ အေကာင္းျမင္ စိတ္ထားဟာ အဆင္႕ခ်ိတ္တာ၊ ဆုရတာေတြထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ တန္ဖိုးရွိလွပါတယ္။
ၿပိဳင္ပြဲထဲမွာလည္း သူဟာ ေပါ႕ေပါ႕ေလ်ာ႕ေလ်ာ႕မေနခဲ႕သလို ၿပိဳင္ပြဲျပင္ပမွာလည္း သူဟာ ယွဥ္ၿပိဳင္စြမ္းရည္ ပိုလို႕ေတာင္ျပည္႕စံုပါေနေသးတယ္။ ႐ႉံးလည္း႐ႉံးရဲသလို ႏိုင္လည္းႏိုင္ရဲပါတယ္။
----------------------------------------------------------------------------------------------
ဒီဘာသာျပန္ရဲ႕ မူရင္းကေတာ႕ Think Differently - Realize The Possibilities လို႕ နာမည္ေပးထားတဲ႕ 让思维转个弯(肖邦振) စာအုပ္ထဲကပါ။ ဒီပံုျပင္ရဲ႕ မူရင္း ေခါင္းစဥ္ကေတာ႕ 可敬的第四名 ဆိုတာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ
ေမာင္ေမာင္
၂၁.၁၂.၂၀၁၀ ေန႕လည္ ၄း၄၁ နာရီ