သူတစ္ပါးေပၚအျမင္ဆိုတာ...

     လြီမုန္ဟာ သံုးျပည္ေထာင္ေခတ္က တုန္း၀ူ(ျပည္)ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ စစ္သူႀကီးပါ။ သူဟာ ဆင္းရဲတဲ႕မိသားစုမွာ ေမြးဖြားလာသူျဖစ္လို႕ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဆင္းရဲၾကပ္တည္းစြာေနလာခဲ႕ရၿပီး ဘာစာမွမဖတ္ခဲ႕ရပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တုန္း၀ူရဲ႕ တိုက္ခိုက္ေရးစစ္သူႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ယူၿပီး စစ္သည္မ်ားကိုဦးေဆာင္ကာ စစ္တုိက္ေနရတဲ႕အတြက္ စာဖတ္ဖို႕အခ်ိန္မရွိဘူးလို႕ပဲ ထင္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ တိုက္ခိုက္ေရးဘက္မွာ အဆင္ေျပေပမယ္႕ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မႈနဲ႕ နယ္ပယ္ေအးခ်မ္းေအာင္ေဆာင္ရြက္မႈ နည္းပရိယာယ္ေတြ၊ ကိစၥရပ္ေတြအေပၚ ႐ႈျမင္တဲ႕အျမင္ ေတြ စတာေတြမွာ အၿမဲလို မျပည္႕စံုမႈေတြရွိေနပါတယ္။

     ၀ူျပည္ေထာင္ရဲ႕အရွင္ စြန္းခၽြမ္ကေတာ႕ လြီမုန္ဟာ ဥာဏ္စြမ္းဥာဏ္စ ေကာင္းၿပီး လူေတာ္လူစြမ္းျဖစ္လာေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္လို႕ရတယ္လို႕ ထင္ထားပါတယ္။ ႏွေျမာဖို႕ေကာင္းတာက  သူစာဖတ္နည္းတဲ႕အတြက္ပါ။ ဒါေၾကာင္႕ လြီမုန္ကို အခ်ိန္မ်ားမ်ားရေအာင္လုပ္ၿပီးစာဖတ္ဖို႕ အၿမဲ တိုက္တြန္းပါတယ္။ လြီမုန္ကေတာ႕ စစ္ေရးတာ၀န္မ်ားျပားတာကိုပဲ ဆင္ေျခေပးၿပီး စာဖတ္ဖို႕အခ်ိန္မရွိဘူးလို႕ အၿမဲလွီးလႊဲေျပာေလ႕ရွိပါတယ္။ တစ္ခါမွာေတာ႕ စြန္းခၽြမ္က လြီမုန္ကို စာဖတ္ဖို႕ထပ္တိုက္တြန္းရင္းနဲ႕ သူ႕ကိုေျပာပါတယ္။ ‘‘အလုပ္မ်ားတဲ႕အေၾကာင္းေျပာရရင္ ငါက မင္းထက္ေတာင္ အလုပ္ပိုမ်ားေသးတယ္။ မင္းက စစ္ေရးတာ၀န္ေလာက္ကိုပဲ စီမံခန္႕ခြဲရတာ။ ငါက တစ္ႏိုင္ငံလံုးက ကိစၥႀကီးေတြကို စီမံခန္႕ခြဲေနရတာ။ ျပည္တြင္းေရးရာ၊ ျပည္ပေရးရာ၊ စစ္မက္ေရးရာ ဒါေတြအားလံုးကို ငါပဲ မူ၀ါဒေတြ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်ေပးေနရတာ။ ဒါေတာင္ ငါက အခ်ိန္ရေအာင္လုပ္ၿပီး စာနည္းနည္းဖတ္ႏိုင္ေသးတယ္။ ငါမင္းကို စာဖတ္ခိုင္းတာက စာေလးစာ၊က်မ္းငါးက်မ္း(四书五经)ကို အလြတ္ဖတ္ခိုင္းၿပီး ပါရဂူလုပ္ခိုင္းဖို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗဟုသုတတိုးပြားလာေအာင္ အျမင္က်ယ္လာေအာင္ စာေလးနည္းနည္းဖတ္ခိုင္းတာပါ။ စာအၿမဲဖတ္ရင္ ေကာင္းက်ိဳးေသခ်ာေပါက္ရွိမွာပါ။’’

     အဲဒီလိုနဲ႕ပဲ လြီမုန္ဟာ ထင္ထားတဲ႕အတိုင္း စာကိုေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ပါေတာ႕တယ္။ စစ္ေရးတာ၀န္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား သူကေတာ႕ အခ်ိန္ရေအာင္လုပ္ၿပီးစာဖတ္တယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးေခၚစဥ္းစားတယ္။ ကုိယ္႕ရဲ႕နားလည္မႈကို ေဖာ္ထုတ္တယ္။ လြီမုန္ရဲ႕ပညာဟာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္နဲ႕ အႀကီးအက်ယ္ တိုးတက္လာပါတယ္။ ျပႆနာကိုၾကည္႕တဲ႕အျမင္ဟာလည္း ပိုၿပီးထဲထဲ၀င္၀င္ရွိလာပါတယ္။

     တစ္ခါမွာေတာ႕ တုန္း၀ူ႐ဲ႕စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ လူစု(鲁肃)က လြီမုန္ဆီလာလည္ေတာ႕ ႏွစ္ေယာက္သား  စကားေျပာဆို ေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကပါတယ္။ လြီမုန္က လူစုကို ေမးပါတယ္။ ‘‘ခင္ဗ်ား အခု ကုန္းေၾကာင္းအ၀င္၀မွာ တပ္စြဲကာကြယ္ၿပီး ကြမ္းယြီနဲ႕ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေနရတယ္ဆို။ အဲဒီ ကြမ္းယြီက ဥာဏ္စြမ္းသတၱိစြမ္းျပည္႕စံုၿပီး စစ္ေရးမွာ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္တယ္လို႕ ၾကားတယ္။ သူ႕ကိုရင္ဆိုင္ဖို႕ ဘယ္လိုနည္းလမ္းေကာင္းေတြရွိေနၿပီလဲဗ်။’’ လူစုက လြီမုန္မွာ ဘာအႀကံေကာင္းေတြရွိသလဲလို႕ ျပန္ေမးေတာ႕ လြီမုန္က သူ႕အႀကံကို ေျပာျပပါတယ္။

     လူစုလည္းၾကားေရာ အရမ္းအံ႕အားသင္႕သြားတယ္။ လြီမုန္က စာဖတ္နည္းေတာ႕ နက္နဲတဲ႕ ပရိယာယ္ေတြကို နားမလည္ေလာက္ဘူးလို႕ သူ႕အျမင္မွာစြဲေနတာ။ အခုလို သူ႕ရဲ႕ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာမႈကို နားေထာင္လုိက္ရတဲ႕အျပင္ မေမွ်ာ္လင္႕ထားေလာက္ေအာင္ကိုုလည္း တကယ္ေကာင္းေနေတာ႕ ခ်ီးမြမ္းစကားဆိုပါတယ္။ ‘‘ငါက မင္းကို စစ္သည္ေတြဦးေဆာင္ၿပီး စစ္တိုက္တတ္တဲ႕ အရည္အခ်င္းပဲရွိေနတယ္မွတ္တာ။ မေမွ်ာ္လင္႕ထားဘူး။ မင္းဆီမွာ ဒီလို ေကာင္းမြန္နက္နဲတဲ႕ နည္းပရိယာယ္ေတြ ရွိေနပါလား။ မင္းဟာ အရင္ကလြီမုန္ မဟုတ္ေတာ႕ပဲကိုး။ ၀မ္းသာစရာေကာင္းလိုက္တာ။’’

     လြီမုန္က ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ‘‘လူတစ္ေယာက္ကို ၃ ရက္ေလာက္မေတြ႕ျဖစ္ရင္ေတာင္ အျမင္သစ္နဲ႕ ၾကည္႕သင္႕တယ္လို႕ ဆိုထားတာပဲ။’’ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး လူစုဟာ လြီမုန္အေပၚမွာ ပိုၿပီး အထင္ႀကီးေလးစားလာပါေတာ႕တယ္။ 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ဒီပံုျပင္ကို 张若胜 ျပဳစုေရးသားတဲ႕ 成语故事 စာအုပ္ေသးေလးထဲက ဘာသာျပန္ထားတာပါ။

အနီေရာင္စာသားရဲ႕ မူရင္း တရုတ္စကားပံုက 刮目相看! (刮目相待!) (刮目相见!)ပါ။ မူရင္းပံုျပင္ထဲက အသံုးအျပည္႕အစံုကေတာ႕ ‘‘士别三日, 刮目相看’’ ပါ။. လူတစ္ေယာက္ကို သံုးရက္ေလာက္ မေတြ႕ျဖစ္ရင္ အျမင္ေဟာင္းေတြကို စြန္႕ပစ္ၿပီး အျမင္သစ္နဲ႕ ဆက္ဆံရမယ္ ဆိုတဲ႕အဓိပၸါယ္ပါ။

ျမန္မာမွာ အလားတူ စကားပံုကေတာ႕...(သိဘူးဗ်။ သိရင္ေ၀ငွၾကပါဦး။ း-D)

ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကပါေစ။

ဦးေမာင္

၀၄-၀၂-၂၀၁၀ ည ၁၀း၁၇