ဒီေနရာက ယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ စာေပ(အႏုပညာ)လႈပ္႐ွားမႈ အလြန္မွနည္းပါးလွတဲ႕ ခ႐ုိင္ၿမိဳ႕ေလးပါ။ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြဟာ တခါေလာက္ ႐ုပ္႐ွင္လာျပတယ္ဆိုရင္ကိုပဲ လ၀က္ေလာက္အထိ ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္နဲ႕ ေျပာေနၾကတုန္းပါ။ ဒါေပမယ္႕ တစ္ေန႕မွာေတာ႕ အားကစားအဖြဲ႕တစ္ခုဟာ အားကစားျပပြဲတစ္ရပ္ကို ၿမိဳ႕လည္ကအားကစားကြင္းမွာ ဒီစေန၊တနဂၤေႏြ က်င္းပမွာျဖစ္ေၾကာင္း ခ႐ိုင္၀န္က ေၾကျငာလိုက္ပါတယ္။ ဒါဟာ အလြန္ႀကီးက်ယ္တဲ႕ကိစၥဆိုတာ သံသယျဖစ္စရာေတာင္မလိုပါဘူး၊ တခ႐ုိင္လံုးမွာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ဂယက္႐ိုက္သြားပါေတာ႕တယ္။
ျပပြဲေန႕မွာ ပြဲမစခင္ တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္အလိုကတည္းက စိတ္လႈပ္ရွားတက္ႂကြေနတဲ႕ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြဟာ အားကစားကြင္းေလးဘက္ေလးလံမွာ ေလေတာင္တိုးမေပါက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ၀ုိင္းႀကီးပတ္လည္နဲ႕ လူတံတိုင္းႀကီး ျဖစ္ေနပါေတာ႕တယ္။
အဲဒီမွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ ေနာက္က်မွေရာက္လာတာ အထင္အရွားပါ။ လူတံတုိင္းႀကီးရဲ႕ေနာက္မွာရပ္ၿပီး (ပြဲမၾကည္႕ရမွာ)ပူပန္ေနတဲ႕ပံု မ်က္ႏွာမွာ အထင္းသားေပၚလြင္ေနပါတယ္။ သူဟာ ဟိုဘက္တိုးၾကည္႕လိုက္ ဒီဘက္ေခ်ာင္းၾကည္႕လိုက္လုပ္ေပမယ္႕ ဒီလူတံတိုင္းႀကီးရဲ႕အလယ္က ျမင္ကြင္းကို ဘယ္လိုမွမျမင္ရပါဘူး။ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲေပါ႕၊ သူေခါင္းကုတ္ၿပီးစဥ္းစားတယ္။ ရုတ္တရက္ မလွမ္းမကမ္းမွာ အုတ္ခဲပံုတစ္ပံုကို သူသြားေတြ႕တယ္။ အဲဒီအခုိက္မွာပဲ စိတ္ထဲ အႀကံရသြားတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ပဲ သူဟာ အုတ္ခဲေတြကို တစ္ေခါက္ၿပီးတစ္ေခါက္သယ္ၿပီး ထူထပ္ေနတဲ႕ လူတံတုိင္းႀကီးရဲ႕အေနာက္မွာ သူ႕ကိုယ္ပိုင္တံတုိင္းတစ္ခုကို တစ္လႊာၿပီးတစ္လႊာ စီေနေတာ႕တာေပါ႕။ သူဟာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ (အုတ္ခဲေတြ)စီေနတယ္ဆိုတာကို မသိပါဘူး၊ အဲဒီအတြက္ေၾကာင္႕ ေကာင္းေပ႕ဆိုတဲ႕ၿပိဳင္ပြဲေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္လြတ္သြားတယ္ဆိုတာလဲ မသိဘူးေပါ႕။ သူသိတာကေတာ႕ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္စီထားတဲ႕အုတ္ခံုေပၚကို တက္လိုက္တဲ႕အခါျဖစ္လာတဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈပီီတိ နဲ႕ ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုဂုဏ္ယူမိတဲ႕(စိတ္)ဟာ သူ႕ရင္ဘတ္ထဲ ရုတ္ခ်ည္း ျပည္႕ႏွက္လာတာကိုပါပဲ။ မယံုရင္လည္း ၾကည္႕လိုက္ပါဦးေလ။ ကိုယ္႕ဖာသာ ေက်နပ္ေနတဲ႕အၿပံဳးက သူမ်က္ႏွာမွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းကို ျမင္ေနရပါတယ္။
|
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ဒီဘာသာျပန္ရဲ႕ မူရင္းကေတာ႕ SMALL STORY, BIG PRINCIPLE လို႕ နာမည္ေပးထားတဲ႕ 小故事，大道理 စာအုပ္ထဲကပါ။ ဒီပံုျပင္ရဲ႕ မူရင္း ေခါင္းစဥ္ကေတာ႕ 观看比赛 ဆိုတာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကပါေစ...
ေမာင္ေမာင္
၀၃.၀၁.၂၀၁၀ ည ၁၀း၂၇
No comments:
Post a Comment