သိမ္းငွက္တို႕ရဲ႕ ျပန္လည္ ေမြးဖြားျခင္း

     ေတာင္ပံေတြကို မာေၾကာေအာင္ ေလ႕က်င္႕ၿပီးကာစ သိမ္းငွက္ကေလးဟာ စိတ္အားတက္ႂကြစြာနဲ႕ ေက်ာက္ေတာင္ထိပ္ဖ်ားကို ပ်ံသန္းလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူ သိမ္းငွက္အသိုက္တစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္တယ္။ အသိုက္ေရွ႕မွာေတာ႕ အရမ္းအိုမင္းေနၿပီျဖစ္တဲ႕ သိမ္းငွက္ႀကီးတစ္ေကာင္ဟာ သူ႕ရဲ႕ေျခသည္းေတြကို အားနဲ႕ ဆြဲႏႈတ္ပစ္ေနတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္တဲ႕အတြက္ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ ေသြးေတြ စို႐ႊဲေနေတာ႕တာေပါ႕။

     ‘‘ဘုရားေရ၊ ဘဘသိမ္းငွက္ႀကီးခင္ဗ်ာ၊ ဘာမ်ားျဖစ္လို႕ပါလဲ။ ဒဏ္ရာရထားတာလား’’ လို႕ သိမ္းငွက္ေလးက အလ်င္အျမန္သြားၿပီးေမးလိုက္ပါတယ္။

     သိမ္းငွက္အိုႀကီးက ရပ္လိုက္ၿပီး ‘‘မဟုတ္ပါဘူး၊ ငါ႕ကိုငါ တစ္ဖန္ျပန္လည္ေမြးဖြားေနတာပါ။ ’’

     ‘‘တစ္ဖန္ျပန္လည္ေမြးဖြားတယ္။’’ သိမ္းငွက္ကေလးရဲ႕ မ်က္လံုးထဲမွာ ဇေ၀ဇ၀ါအရိပ္ေတြ လွ်ပ္ခနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။

     ‘‘ဟုတ္တယ္၊ ကေလးရဲ႕။ မင္းမသိေသးတာပဲျဖစ္မယ္။ ငွက္မ်ိဳးႏြယ္ေတြထဲမွာ ငါတို႕ သိမ္းငွက္ေတြက အသက္အရွည္ဆံုးပဲကြ။ ေျပာစကားအရေတာ႕ အသက္အႀကီးဆံုး သိမ္းငွက္အိုတစ္ေကာင္ဟာ အသက္ ၇၀ အထိ ေနႏိုင္တယ္ကြ။ ဒါေပမယ္႕ အဲဒီေလာက္ အသက္ရွည္ဖို႕ကိုေတာ႕ အသက္ ၄၀ ေလာက္မွာ  အလြန္တရာမွ ခက္ခဲဆင္းရဲၿပီး အလြန္တရာမွ အေရးပါတဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ငါတို႕ေတြ လုပ္ဖို႕လိုအပ္တယ္ကြဲ႕။ ’’

     ‘‘ဘာဆံုးျဖတ္ခ်က္လဲ။ ေျပာျပပါဦး။’’ သိမ္းငွက္ကေလးက အလ်င္စလိုနဲ႕ ေမးလိုက္ပါတယ္။

     ‘‘ေသဖို႕ေစာင္႕ေနမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို အသစ္ျပန္စမလား ဆိုတာပဲ။’’ သိမ္းငွက္အိုႀကီးက ေလးေလးနက္နက္နဲ႕ ျပန္ေျဖပါတယ္။ ‘‘အသက္ ၄၀ မွာ ငါတို႕ရဲ႕ ေျခသည္းေတြက အိုသြားၿပီ။ သားေကာင္ေတြကို ဘယ္လိုမွ ထိထိမိမိ မကုပ္ႏိုင္ေတာ႕ဘူး။ ငါတို႕ရဲ႕ ႏႈတ္သီးကလည္း ရွည္ၿပီး ေကြးလာတယ္။ ရင္ဘတ္ကိုေတာင္ ျပန္ထိေတာ႕မယ္။ အရင္လိုလဲ မခၽြန္ထက္ေတာ႕ဘူး။ ၿပီးေတာ႕ အေတာင္ပံေပါ႕။ ငွက္ေမႊးေတြက ထူၿပီးမ်ားလာတဲ႕အတြက္ အရမ္းကို ေလးလာတယ္။ ငါတို႕ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပ်ံသန္းဖို႕အတြက္ ဘယ္လိုမွ ေတာင္႕မထားႏုိင္ေတာ႕ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေသဖို႕ေစာင္႕မလားနဲ႕ အသစ္ျပန္စမလားဆိုတာထဲက တခုကုိ ေရြးခ်ယ္ရတယ္။’’

     ‘‘ဒါဆို၊ ဘဘ အခုေ႐ြးခ်ယ္လိုက္တာက ဒုတိယဟာေပါ႕။’’ သိမ္းငွက္ကေလးက သံသယအနည္းငယ္နဲ႕ ေမးလိုက္ပါတယ္။

     ‘‘ဟုတ္တယ္။ ငါ အသစ္ကျပန္စဖို႕ကို ေရြးခ်ယ္လိုက္တယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္က အရမ္းကို နာၾကင္ၿပီး ရက္ေပါင္း ၁၅၀ ၾကာ ေျဖးေႏွးရွည္လ်ားတဲ႕ ေလ႕က်င္႕မႈေတြကိုလည္း လုပ္ရေပမယ္႕ေပါ႕။’’ သိမ္းငွက္အိုႀကီးက ခိုင္မာစြာ ေျဖလိုက္ပါတယ္။

     ‘‘ရက္ေပါင္း ၁၅၀။ အဲဒီေလာက္ၾကာလား။’’ သိမ္းငွက္ကေလးက အံ႕အားတသင္႕နဲ႕ ေမးလိုက္ပါတယ္။

     ‘‘ဟုတ္တယ္ကြဲ႕။ ငါတို႕ အရင္ဆံုး ေတာင္ထြတ္ဖ်ားကိုေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးပ်ံသန္းရတယ္။ ၿပီးရင္ ေက်ာက္ေတာင္မွာ အသုိက္ေဆာက္ရတယ္။ ကိုယ္႕အသက္လံုၿခံဳမႈကို အာမခံဖို႕ေပါ႕။ ၿပီးရင္ အသိုက္နားမွာပဲ ေနရတယ္။ မပ်ံရဘူး။ ဆက္ၿပီးလုပ္ရမွာက အရင္ဆံုး ႏႈတ္သီးနဲ႕ ေက်ာက္တံုးေတြကို ေပါက္ရမယ္။ သူတို႕ကို လံုး၀ ကၽြတ္ထြက္သြားေအာင္ေပါ႕။ ၿပီးရင္ေတာ႕ ႏႈတ္သီးအသစ္ထြက္လာဖို႕ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးနဲ႕ ေစာင္႕ေနရတယ္။ ဒုတိယအဆင္႕ကေတာ႕ အသစ္ထြက္လာတဲ႕ႏႈတ္သီးနဲ႕ အိုမင္းေနတဲ႕ ေျခသည္းေတြကို တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း ႏႈတ္ပစ္ရတယ္။ တတိယအဆင္႕ကေတာ႕ ေျခသည္းသစ္ေတြထြက္လာရင္ ငွက္ေမႊးေတြကို တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း ႏႈတ္ပစ္ရတယ္။ အဲဒီအလုပ္ေတြအားလံုး အကုန္လုပ္ၿပီးတဲ႕အခါ ငွက္ေမႊးေတြ အသစ္ထြက္လာေအာင္ ေစာင္႕ရတယ္။ ၅ လ၀န္းက်င္ေလာက္ၾကာသြားေတာ႕မွ ငါတို႕က အရင္ကလို ၿပိဳင္ဘက္ကင္း ခြန္အားအဟုန္ေတြ ျပန္ရလာတယ္။ အဲဒီေတာ႕မွ မိုးျပာေရာင္ေကာင္းကင္မွာ ဆက္ၿပီးပ်ံသန္းလို႕ရတာေပါ႕။’’ လို႕ သိမ္းငွက္အိုႀကီးက ေျပာလိုက္ပါတယ္။

သေဘာတရား။     ။ လူ႕ဘ၀တသက္တာမွာ ရွင္သန္ေနထိုင္လာၾကရင္းနဲ႕ တေန႕ေန႕မွာေတာ႕ ခက္ခဲဆင္းရဲတဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈကို လုပ္ရမယ္႕အခ်ိန္ဆိုတာနဲ႕ ရင္ဆိုင္ၾကရမွာပါ။ မိမိကုိယ္ကို ျပန္လည္ သစ္လြင္လိုတဲ႕ သတၱိနဲ႕ တစ္ဖန္ေမြးဖြားလိုတဲ႕ ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ကို ရင္မွာပိုက္ထားၿပီး အေလ႕အထေဟာင္း၊ ထံုးတမ္းအေဟာင္းေတြကို ပယ္စြန္႕လိုက္မွ အခြင္႕အလမ္းသစ္ေတြနဲ႕ စြမ္းရည္အသစ္ေတြကို ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္လာေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွာပါ။

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ဒီဘာသာျပန္ရဲ႕ မူရင္းကေတာ႕ SMALL STORY, BIG PRINCIPLE လို႕ နာမည္ေပးထားတဲ႕ 小故事，大道理 စာအုပ္ထဲကပါ။ ဒီပံုျပင္ရဲ႕ မူရင္း ေခါင္းစဥ္ကေတာ႕ 老鹰重生 ဆိုတာပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒီ Link မွာေတာ႕ သူ႕အမ်ားဆံုး မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ႕ သက္တမ္းက ႏွစ္ ၅၀ လို႕ ေရးထားတယ္။ ဖတ္ၾကည္႕ၾကပါဦး။ http://en.wikipedia.org/wiki/Bald_Eagle

ေမာင္ေမာင္

၂၈.၀၁.၂၀၁၀ ည ၁၀း၄၈