ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ May your mind and body be peaceful! 祝你身心愉快! ေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစ။ May you be happy! 祝你快乐! ေမာင္ေမာင္ - ဘာသာျပန္မွတ္စုမ်ား ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ May your mind and body be peaceful! 祝你身心愉快! ေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစ။ May you be happy! 祝你快乐! ေမာင္ေမာင္ - ဘာသာျပန္မွတ္စုမ်ား ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ May your mind and body be peaceful! 祝你身心愉快! ေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစ။ May you be happy! 祝你快乐!

Wednesday, January 27, 2010

သူေတာင္းစားနဲ႕ကုန္သည္


     ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ဒုကိၡတျဖစ္ေနတဲ႕ သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးဟာ လူစည္ကားေနတဲ႕ ဘူတာ႐ံုအနီးမွာ ေစ်းခင္းၿပီး ခဲတံေရာင္းေနပါတယ္။ သူ႕အ၀တ္အစားေတြက စုတ္ျပတ္ညစ္ႏြမ္းေနတဲ႕အတြက္ လမ္းသြားလမ္းလာေတြက သူ႕ကို သူေတာင္းစားလို႕ပဲ ထင္မွတ္ေနၾကၿပီး ေငြအေႂကြေစ႕ေတြကို သူ႕အတြက္ ပစ္ခ်သြားၾကပါတယ္။ ေန႕တ၀က္သာကုန္သြားတယ္၊ သူ႕လက္ထဲက ခဲတံေတြက တစ္ေခ်ာင္းမွကို ေရာင္းမထြက္ေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ္႕ ေျမႀကီးေပၚက အေႂကြေစ႕ေတြကေတာ႕ အပံုေသးေသးေလးေတာင္ျဖစ္ေနပါၿပီ။

     အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကုန္သည္တစ္ေယာက္ အဲဒီနားက ျဖတ္သြားတယ္။ အားလံုးလိုပဲ သူလည္း နည္းနည္းေလးမွ ဂ႐ုမျပဳမိဘဲ ပိုက္ဆံ ၁ က်ပ္ကို ပစ္ခ်လိုက္ၿပီး အေ၀းကို ဆက္ထြက္သြားတယ္။ ဒါေပမယ္႕ ဘယ္ႏွစ္မိနစ္မွ မၾကာလိုက္ဘူး၊ အဲဒီကုန္သည္ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ သူက ဒုကိၡတအမ်ိဳးသားလက္ထဲကေန ခဲတံတစ္ေခ်ာင္းကို အျမန္ဆြဲယူလိုက္ၿပီးေတာ႕ ေတာင္းပန္တယ္။ ‘‘စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားက စီးပြားေရးသမားပဲကိုး၊ ခင္ဗ်ားကို သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္လို သေဘာထားမိတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ။’’ အဲဒီကုန္သည္ အေ၀းဆက္္ထြက္သြားတာကိုၾကည္႕ၿပီး ဒုကိၡတအမ်ိဳးသားမွာ အေတြးေတြ ျဖစ္သြားပါတယ္။

     ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာေတာ႕ အဲဒီကုန္သည္ ဘူတာနားက တစ္ခါထပ္ျဖတ္သြားတဲ႕အခုိက္မွာ ထမင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္ရဲ႕ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူက အေပါက္၀ကေန သူ႕ကို ၿပံဳးၿပီးလွမ္းႏႈတ္ဆက္တယ္။ ‘‘အခုေတာ႕ ခင္ဗ်ားကို ျပန္ေတြ႕ရၿပီေပါ႕။ ကၽြန္ေတာ္႕မွာေတာ႕ ခင္ဗ်ားေပၚလာမွာကို တေလွ်ာက္လံုး ေစာင္႕ဆိုင္းေနရတာဗ်။’’

     ‘‘ခင္ဗ်ားက...’’ ကုန္သည္လည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားတယ္။

     ‘‘ကၽြန္ေတာ္က လြန္ခဲ႕တဲ႕ ႏွစ္အနည္းငယ္က ဒီေနရာမွာ ခင္ဗ်ားကို ခဲတံေရာင္းခဲ႕တဲ႕ စီပြားေရးသမားပါ။’’ ထမင္းဆိုင္ပိုင္ရွင္က ‘စီးပြားေရးသမား’ ဆိုတဲ႕ စကားလံုးကို တမင္ေလးနက္ေအာင္ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ‘‘ခင္ဗ်ားနဲ႕မေတြ႕ခင္အထိ ကၽြန္ေတာ္က သူေတာင္းစားလို႕ ကိုယ္႕ဖာသာ ထင္ေနခဲ႕တာ။ ခင္ဗ်ားေၾကာင္႕သာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ နဂိုကတည္းက စီးပြားေရးသမားပါလားဆိုတာကို သတိထားမိသြားတယ္။ ၾကည္႕ေလ၊ အခု ကၽြန္ေတာ္က တကယ္႕စီးပြားေရးသမား ျဖစ္ေနပါၿပီ။’’

သေဘာတရား။     ။ လူတိုင္းမွာ ကိန္းေနတဲ႕စြမ္းအားေတြက အကန္႕အသတ္မရွိပါဘူး။ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို တန္ဖိုးရွိတယ္လို႕ျမင္ရင္ ကိုယ္႕ဆီက တန္ဖိုးရွိတဲ႕ ကိန္းေနတဲ႕စြမ္းရည္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္အသံုးခ်လာမွာပါ။ ဒါေပမယ္႕ အေရးအႀကီးဆံုးက လူဟာ မိမိရဲ႕စြမ္းရည္ကို မိမိဖာသာ ရွာေဖြေတြ႕ရွိ္ဖို႕ေတာ႕ ကၽြမ္းက်င္ရပါမယ္။ တျခားလူက ကိုယ္႕စြမ္းရည္ကို လာရွာေဖြေတြ႕ရွိမွာကို အၿမဲေစာင္႕ေနလို႕မျဖစ္ပါဘူး။
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ဒီဘာသာျပန္ရဲ႕ မူရင္းကေတာ႕ SMALL STORY, BIG PRINCIPLE လို႕ နာမည္ေပးထားတဲ႕ 小故事,大道理 စာအုပ္ထဲကပါ။ ဒီပံုျပင္ရဲ႕ မူရင္း ေခါင္းစဥ္ကေတာ႕ 乞丐与商人 ဆိုတာပဲျဖစ္ပါတယ္။


ေမာင္ေမာင္
၂၇.၀၁.၂၀၁၀ ည ၀၇း၄၇

No comments:

Post a Comment