မိမိကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းျခင္း

     

     ဒီေနရာကေတာ႕ အေမရိကန္က တကၠသိုလ္တစ္ခုရဲ႕ အလုပ္ခ်ိန္ျပင္ပ ဂ်ပန္စာသင္တန္းေလးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္စာကို လိုအပ္ေနတဲ႕လူေတြ၊ ႏွစ္သက္တဲ႕လူေတြနဲ႕ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႕ စနစ္တက် မေလ႕လာျဖစ္တဲ႕လူေတြအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဖြင္႕လွစ္ထားတဲ႕ သင္တန္းေလးပါ။ 

     တစ္ေန႕ေတာ႕ အတန္းထဲမွာ ရုတ္တရက္ လူတစ္ေယာက္ တုိးလာပါတယ္။ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိတဲ႕ အဖြားႀကီးပါ။  စစခ်င္းေတာ႕ အားလံုးက ထူးဆန္းတယ္လို႕မခံစားမိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ႕ အေမရိကားမွာ လူတိုင္းက ကိုယ္စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ရာကို ေရြးခ်ယ္လုပ္တတ္ၾကလို႕ပါ။ အၿငိမ္းစားယူၿပီးတဲ႕ေနာက္မွာ အားလပ္ၿပီး လုပ္စရာမယ္မယ္ရရမရွိၾကလို႕ အသစ္အဆန္းေလးေတြကို ေလ႕လာသင္ယူတတ္တဲ႕ လူႀကီးေတြကို အျမဲေတြ႕ေနရတာဟာ ထူးဆန္းတဲ႕ကိစၥမဟုတ္ေတာ႕ပါဘူး။

     ဒါေပမယ္႕ ဒီအဖြားႀကီးဟာ အၿငိမ္းစားယူလိုက္လို႕ ဟာတာတာျဖစ္ေနတာကိုျပန္ျဖည္႕ဖို႕ လာေနတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ အခ်ိန္ကာလတခုေလာက္ၾကာေတာ႕မွပဲ လူငယ္ေက်ာင္းသားေတြ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သတိထားမိသြားပါတယ္။ ၾကည္႕ေလ။ ေန႕တိုင္း မနက္အေစာႀကီး စာသင္ခန္းကိုလာတယ္။ စာေတြျပန္ေႏႊးတယ္။ သင္ရေတာ႕မယ္႕ စာစီစာကံုး(ေဆာင္းပါး)အသစ္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာနဲ႕ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ရြတ္ဖတ္တယ္။  အတန္းထဲမွာ ဆရာကစာေမးရင္ေတာ႕ သူ႕မွာ တစ္ေခါင္းလံုး ေခၽြးတလံုးလံုးနဲ႕ေပါ႕။ ၿပီးေတာ႕ မွတ္စုဆိုရင္လည္း ေရးထားတာ ညီညီညာညာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႕။ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာင္ သူ႕မွတ္စုေတြကို ျပန္ကိုးကားႏိုင္ေအာင္ ငွားဖို႕တန္းစီၾကရတယ္။ ဒါ႕အျပင္ စာေမးပြဲေျဖခါနီးတိုင္းလည္း စိတ္လႈပ္တရွားနဲ႕ ျပန္လွန္ေလ႕က်င္႕ခန္းေတြလုပ္တယ္။ လိုအပ္တာေတြသိေအာင္လုပ္ၿပီး ျပန္ျဖည္႕စြက္တယ္။

     အခ်ိန္သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ဒီအဖြားႀကီးကို  ‘‘ဘယ္သူမ်ားပါလိမ္႕’’ ဆိုၿပီး အမ်ားက ေတာ္ေတာ္ေလး သတိထားမိလာတဲ႕ ေျပာစမွတ္တြင္ေလာက္တဲ႕ လူတစ္ဦးျဖစ္လာတယ္။ တစ္ေန႕မွာေတာ႕ ပေရာ္ဖက္ဆာေဟာင္းတစ္ဦးက လူငယ္ေတြအတြက္ ဒီပေဟဠိရဲ႕အေျဖကို ေဖာ္ထုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ပေရာ္ဖက္ဆာႀကီးက ‘‘မိဘလုပ္တဲ႕သူေတြက ကိုယ္ပိုင္စည္းကမ္းရွိမွ  ကေလးေတြကို ဆံုးမသြန္သင္လို႕ရမယ္။ အမ်ားကေလးစားရတဲ႕ ဒီအမ်ိဳးသမီးႀကီးကို မင္းတို႕ေတြေမးလို႕ရပါတယ္။ သူ႕မွာ စည္းကမ္းေသ၀ပ္တဲ႕ ကေလးတစ္အုပ္ ရွိကိုရွိရမယ္’’ လို႕ေျပာလိုက္ပါတယ္။

     အဲဒီအခ်ိန္က်ေတာ႕မွပဲ လူေတြက ဒီအဖြားႀကီးဘယ္သူဆိုတာကုိ သိရပါေတာ႕တယ္။ သူ႕ကို က်ဴးမုလန္လို႕ေခၚပါတယ္။ အေမရိကန္ရဲ႕ ပထမဆံုးေသာ တရုတ္ႏြယ္ဖြား အမ်ိဳးသမီး၀န္ႀကီး ေက်ာက္ေရွာင္လန္ ရဲ႕ မိခင္ႀကီးပါ။

     မိခင္က ဘယ္လိုလူမ်ိဳးလဲ၊ ဘယ္လိုအရည္အေသြးေတြရွိလဲဆိုတာေတြက ကေလးေတြရဲ႕ အနာဂါတ္မွာျဖစ္လာမယ္႕ စိတ္ဓါတ္နဲ႕အရည္အေသြးကို ပမာဏအတိုင္းအတာႀကီးႀကီးမားမားအထိ အဆံုးအျဖတ္ေပးေနတယ္လို႕ ေျပာရပါမယ္။ ၿပီးေတာ႕ ဒီအခ်က္ေတြကေန တစ္ဆင္႕တက္ၿပီး  လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အနာဂါတ္ကိုလည္း အဆံုးအျဖတ္ေပးေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႕မို႕လို႕ ကေလးေတြကို ေကာင္းေကာင္းထိန္းေက်ာင္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ မိဘျဖစ္တဲ႕ကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုယ္တိုင္က ကိုယ္႕ကိုယ္ကို အရင္ထိန္းေက်ာင္းရပါမယ္။ အဲဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ကေလးေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အားနည္း ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ေတြကို အေမြဆက္ခံဖို႕ အလားအလာ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ အလားတူပါပဲ၊ မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ထိန္းေက်ာင္းခဲ႕ၿပီးၿပီဆိုရင္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ေကာင္းကြက္ အားသာခ်က္ေတြကို ကေလးေတြက မ်က္စိထဲျမင္ၿပီး  အတုျမင္အတတ္သင္ လုပ္ၾကမွာပါ။

      ၀န္ႀကီးျဖစ္သူ ေက်ာက္ေရွာင္လန္ရဲ႕ ျပန္ေျပာင္းေျပာျပခ်က္အရဆိုရင္ သူ႕အေမႏႈတ္ဖ်ားမွာ အၿမဲေျပာတတ္တဲ႕ စကားတစ္ခြန္းကေတာ႕ ‘‘လူတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုေတာင္ မထိန္းသိမ္းတတ္ဘူးဆိုရင္၊ ဘာကိစၥေတြမ်ား လုပ္ႏိုင္ေတာ႕ဦးမွာလဲ’’ ဆိုတာပါပဲ။ 

သေဘာတရား။     ။ မိဘဆိုတာ ကေလးေတြရဲ႕ လက္ဦးဆရာပါ။ မိဘေတြကိုယ္၌ရဲ႕ အရည္အေသြးက ကေလးေတြရဲ႕ အရည္အေသြးနဲ႕အနာဂါတ္ကို အတိုင္းအတာ ႀကီးႀကီးမားမားအထိ ဆံုးျဖတ္ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းမႈမွာေတာ္တဲ႕ မိခင္တစ္ဦးဟာ ကိုယ္ကိုယ္ကို ထိန္းကြပ္မႈေတာ္တဲ႕ သားသမီးတစ္ေယာက္ကို သြန္သင္ညႊန္ျပ ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာလွပါတယ္။

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ဒီဘာသာျပန္ရဲ႕ မူရင္းကေတာ႕ SMALL STORY, BIG PRINCIPLE လို႕ နာမည္ေပးထားတဲ႕ 小故事，大道理 စာအုပ္ထဲကပါ။ ဒီပံုျပင္ရဲ႕ မူရင္း ေခါင္းစဥ္ကေတာ႕ 自律 ဆိုတာပဲျဖစ္ပါတယ္။

ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကပါေစ...

ေမာင္ေမာင္

၀၆.၀၁.၂၀၁၀ ည ၁၁း၅၃