ဒီႏွစ္ေႏြဦးစၿပီဆိုတာနဲ႕ မစၥတာကု ဟာ အလုပ္ထြက္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းလုပ္ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းလုပ္ေနတဲ႕ တျခားလူေတြနဲ႕ ဆက္သြယ္ၿပီးၿပီဆိုတာနဲ႕သူဟာ လုပ္ငန္းလုပ္ဖို႕ေနရာ စၿပီးရွာပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာေတြထဲမွာပါတဲ႕ လိပ္စာေတြအတိုင္း ၃၊၄ ရက္ေလာက္ ေလွ်ာက္ၾကည္႕လိုက္တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္နဲ႕ နည္းနည္းေ၀းေပမယ္႕ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပတဲ႕ ႐ုံးခန္းေတြစုထားတဲ႕ အေဆာက္အဦး တစ္ခုကို ေရြးျဖစ္သြားတယ္။ တစ္တိုက္လံုးမွာ ၈ ထပ္ရွိတယ္။ ပထမ နဲ႕ ဒုတိယ ထပ္ေတြကို ပိုင္ရွင္က စားေသာက္ဆိုင္ (တည္းခိုခန္း) ဖြင္႕ထားတယ္။ ၄ ထပ္ကေန ၈ ထပ္အထိက်ေတာ႕ တစ္ျခားလူေတြ အေစာႀကီးကတည္းက ငွားသြားတယ္။ ၃ ထပ္ တစ္ခုထဲ လြတ္ေနတာ။ ဒါေၾကာင္႕ မစၥတာကု လည္း ၃ ထပ္မွာပဲ အခန္းတစ္ခန္း ေရြးရေတာ႕တာေပါ႕။ (ငွားရမ္းစာခ်ဳပ္) လက္မွတ္ထိုးၿပီး တစ္ႏွစ္စာ ငွားရမ္းခေငြေခ်ၿပီးတာနဲ႕ မစၥတာကု ဟာ အလုပ္စလုပ္တယ္။
၃ လေတာင္မေက်ာ္္ေသးဘူး တိုက္ပိုင္ရွင္က မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးၿပီး လာေဆြးေႏြးတယ္။ ‘‘ကုမၸဏီတစ္ခုက တစ္ထပ္လံုးကို ငွားခ်င္လို႕တဲ႕။ အခု ၃ ထပ္မွာက ခင္ဗ်ားတို႕ ကုမၸဏီတစ္ခုပဲ ရွိတာ။ ၿပီးခဲ႕တဲ႕လကပဲ တုိက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ၄ ထပ္မွာ အခန္းတစ္ခု လြတ္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင္႕ ကၽြန္ေတာ္႕ကို အကူအညီေပးတဲ႕အေနနဲ႕ ၄ ထပ္ကို ေျပာင္းေပးပါလား။ ဘယ္လို သေဘာရလဲ။’’
‘‘ဘာအေပးအယူရွိမလဲ’’ မစၥတာကု က တစ္ဖက္က ေလးထပ္က အခန္းကို တိုက္ပိုင္ရွင္နဲ႕ အတူလိုက္ၾကည္႕ရင္း၊ တစ္ဖက္ကေန ေမးလိုက္တယ္။
‘‘ခင္ဗ်ားလဲျမင္ၿပီပဲ။ ဒီအခန္းက အျပင္အဆင္ေကာင္းတယ္။ ၿပီးေတာ႕ ေအာက္က ဟိုအခန္းထက္လဲႀကီးတယ္။ ဒါေၾကာင္႕...’’ ဒီေနရာအထိလဲ ေျပာၿပီးေရာ တိုက္ပိုင္ရွင္က ခဏေလာက္ ရပ္လိုက္ၿပီးမွ ‘‘ဒီအခန္းငွားခကိုေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အသစ္ျပန္ၿပီး ေဆြးေႏြးရမွာေပါ႕။’’
‘‘ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္လဲစဥ္းစားမယ္ေလ။’’ ေျပာၿပီးတာနဲ႕ မစၥတာကု လည္း ျခာခနဲလွည္႕ၿပီး ေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းသြားလိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ပတ္ၾကာေတာ႕ တုိက္ပိုင္ရွင္ ထပ္ေရာက္လာျပန္ေရာ။ မ်က္ႏွာခ်ိဳထပ္ေသြးၿပီး ‘‘ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားလိုက္ေတာ႕၊ ကၽြန္ေတာ္လဲ အခုလက္ထဲမွာ ပိုက္ဆံရွိေနတာဆိုေတာ႕ ငွားခကိစၥကိုေတာ႕ ဒီႏွစ္ ဒီအတိုင္းပဲထားလိုက္ေတာ႕မယ္။ ဒါေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္႕ဆီမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ကုန္ပစၥည္းေလးေတြ ထားစရာေနရာမရွိလို႕ ၄ ထပ္ကအခန္းမွာ စတိုခန္းေလးတစ္ခုေလာက္ ဖြဲ႕ေပးလို႕ရမရ ၾကည္႕ေပးပါလား။ ခင္ဗ်ားအလုပ္ကို မထိခိုက္ေစရဘူးဆိုတာေတာ႕ ႀကိဳေျပာႏိုင္ပါတယ္။’’
‘‘ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမယ္ေလ။’’ မစၥတာကု ကေတာ႕ တိုက္ပိုင္ရွင္ကို ဒီစကားေလးနဲ႕ပဲ ျပန္ႏွင္လိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ပတ္ၾကာေတာ႕ တိုက္ပိုင္ရွင္ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးၿပီး တက္လာျပန္ေရာ။ ‘‘မစၥတာကု ရယ္ လုပ္စမ္းပါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္႕ကို ဒါေလးကူညီပါဗ်ာ။ ဒီေနရာက ၿမိဳ႕ထဲနဲ႕ေ၀းတယ္။ အခန္းေတြငွားထြက္ဖို႕က မလြယ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာ္ျငာ အေခါက္ေခါက္ထည္႕ေတာ႕မွ ဒီလို တစ္ထပ္လံုးငွားတဲ႕ကုမၸဏီရလာတာ။ တကယ္ကို ငွားထြက္ခ်င္လို႕ပါဗ်ာ (ငွားမယ္႕လူကို အမိအရဆြဲၿပီး ေနေစခ်င္)။’’
‘‘ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထပ္ၿပီးစဥ္းစားေပးပါ႕မယ္။’’ မစၥတာကုက ေခါင္းေတာင္ေမာ႕မၾကည္႕ပဲ ေျပာလိုက္တယ္။
‘‘စဥ္စားမေနပါနဲ႕ေတာ႕ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ မေစာင္႕ႏိုင္ေတာ႕ဘူးဗ်။’’ တိုက္ပိုင္ရွင္က ရုတ္တရက္ ငိုမဲ႕မဲ႕ မ်က္ႏွာထားေျပာင္းလိုက္ၿပီးေတာ႕ ‘‘ဒီလိုလုပ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ား ၄ ထပ္ကို ေျပာင္းေပးပါ။ ဒီႏွစ္အတြက္ အခန္းငွားခကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ စာခ်ဳပ္အတိုင္းပဲ သြားၾကတာေပါ႕။ ကၽြန္ေတာ္႕ရဲဲ႕ ဟိုကုန္ပစၥည္းေတြလည္း တစ္ျခားေနရာရွာၿပီးပဲ ထားလိုက္ေတာ႕မယ္။ အခန္းေရႊ႕မယ္႕ လူအင္အားနဲ႕ ကုန္က်စရိတ္ ကၽြန္ေတာ္ပဲ ထုတ္ေပးပါ႕မယ္။ ခင္ဗ်ားသာ သေဘာတူရင္ ဒီေန႕ပဲ ေျပာင္းၾကမယ္။ ျဖစ္မလား။’’
မစၥတာကု က အဲဒီေတာ႕မွ ၿပံဳးၿပီးေခါင္းေမာ႕လာတယ္။ ‘‘အေစာႀကီးကတည္းကသာ အခုလိုဆိုရင္ မျဖစ္ဘူးလားဗ်ာ။ စိတ္ထဲက အမွန္စကားကိုေျပာရရင္၊ ကၽြန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကို တမင္တကာ အခက္ေတြ႕ေစခ်င္လို႕မဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုလုပ္တိုင္း တန္ရာတန္ေၾကးေပးဆပ္ရတယ္ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားကို ေျပာျပခ်င္လို႕ပါ။’’
‘‘ဟုတ္ပါတယ္၊ ဟုတ္ပါတယ္။’’ တိုက္ပိုင္ရွင္က တစ္ဖက္က ၿပံဳးလိုက္ေခါင္းညိတ္လိုက္လုပ္ၿပီး တစ္ဖက္က အျပင္မွာ အေစာႀကီးကတည္းကေစာင္႕ေနတဲ႕ အေပါင္းအပါေတြကို လက္ယပ္ၿပီး ၀င္လာခိုင္းလိုက္တယ္။
မစၥတာကု ဒီဖက္မွာ အကုန္သိမ္းဆည္းၿပီးတာကို ေတြ႕တာနဲ႕ တိုက္ပိုင္ရွင္က တစ္ထပ္လံုးငွားမယ္႕ လူကို ကပ်ာကယာ ဖုန္းလွမ္းဆက္တယ္။ မေမွ်ာ္လင္႕ထားမိဘူး။ တစ္ဖက္ကလူ သူ႕ကို ေျပာလုိက္တာက ‘‘ ခင္ဗ်ား ဘာလို႕ ေစာေစာ မဆက္ရတာတုန္းဗ်။ ဒီမနက္ပဲ ကၽြန္ေတာ္တိို႕ တစ္ျခားတစ္တိုက္နဲ႕ စာခ်ဳပ္လိုက္ၿပီ။ စရံေငြေတာင္ ေပးၿပီးသြားၿပီ။ ဒါပဲဗ်ာ ’’ တဲ႕ေလ။
|
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ဒီဘာသာျပန္ရဲ႕ မူရင္းကေတာ႕ SMALL STORY, BIG PRINCIPLE လို႕ နာမည္ေပးထားတဲ႕ 小故事,大道理 စာအုပ္ထဲကပါ။ ဒီပံုျပင္ရဲ႕ မူရင္း ေခါင္းစဥ္ကေတာ႕ 代价 ဆိုတာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္
၁၀.၀၁.၂၀၁၀ ညေန ၀၃း၄၆
No comments:
Post a Comment